GÜLE GÜLE REMZİ AĞABEY…
BRTV olarak 3 buçuk ayda ikinci acımızı yaşadık. Mustafa Yanık ağabeyimizden sonra Remzi Tüfekçi ağabeyimizi de yitirdik. Aynı, Mustafa Yanık gibi kendisine yaraşır bir cenaze töreninin ardından 5000 Evler aile mezarlığında evinin balkonundan da görülebilecek bir yerde ailesinin ve dostlarının da katıldığı törenle, dualar eşliğinde son yolculuğuna uğurladık. Bugün gerek BRTV önünde, gerek Çamlık Camii ve gerekse mezarlıktaki yoğun kalabalık, onun her kesim tarafından ne kadar çok sevildiğinin en güzel göstergesiydi. Başta Sayın Valimiz İzzettin Küçük olmak üzere kentimizin siyaset, bürokrasi, iş dünyası ve özellikle de basın camiası ile uzun yıllar hizmet ettiği Kardemir camiasından ve Karabük halkından dostları onu son yolculuğunda yalnız bırakmadılar. BRTV kurumu ve ailesi adına hepsine teker teker teşekkürü bir borç biliyoruz.
Remzi Tüfekçi iyi bir emekçi, iyi bir yazar, iyi bir şair, iyi bir gazeteciydi. 32 yıllık dostluğumuz boyunca yukarıda saydığım dallarda iyiydi. Ama, her şeyden önemlisi çok ama çok iyi bir insandı. Kimseyi kırmaz, incitmezdi. Tam bir ağabeydi, babaydı. Sevgili Tüfekçi ile tanışmamız 32 yıl öncesiydi. Osman Natıroğlu tarafından yayın hayıtına başlatılan Batı Karadeniz Ekspres Gazetesi’nde ben muhabirliği başladığımda, onlar da Mustafa Yanık ağabeyimle birlikte EKİN adlı bir Kültür Sanat eki çıkarıyorlardı. İkisi de kalemi güçlü, edebiyata sanata düşkünlerdi. Çevresine ışık saçan yapıları vardı. Ben ve bu camiadaki pek çok gazeteci de emekleri vardır. Batı Karadeniz Ekspres’te yaklaşık bir yıl muhabirlik yaptıktan sonra vatani görevimi yapmak amacıyla Karabük’ten ayrılmıştım. Hayatımda ilk kez bir yazar, benim için çok önemli bir insan olan Remzi Tüfekçi ağabeyim askerlik için ayrıldığımda “TEZ DÖNESİN ÇETİNKAYA” başlıklı bir yazı yazmıştı. Bende gördüğü ışıktan, gazetecilik merakımdan söz edip, sen bu kente gazeteci olarak çok gereklisin tez dön ve bu şehirde gazetecilik yap demeye getirmişti yazının özetinde… Askerlik dönüşü yeniden başladığım gazetecilik yaşamın boyunca gerek Batı Karadeniz Ekspres’te, gerek Karabük Ekspres’te ve BRTV’de beraber olduk. Ben Yazı İşleri Müdürüysem Remzi ağabeyim Genel Yayın Yönetmeniydi. Ben, kendim gazete çıkardıysam yine gazetenin başında en önemli bir yerlerdeydi. BRTV’yi devraldığımızda da hiç düşünmeden Genel Müdürlüğü Remzi Ağabeyime teslim etmiştim. Birlikte ne mücadeleler, ne zorluklar çekmiş ama sonuçta başarmıştık. Yurt içinde bir seyahate çıksam onunla birlikte seyahat etmekten, onunla saatler süren sohbetten büyük zevk duyardım. Adıyaman’da Gazeteciler Cemiyeti’nin bir toplantısına gitmiştik. Nemrut’a çıktığımızda Kommagene Uygarlığı’nı anlattı uzun uzun… Bir Antalya seyahatimizde Alanya’nın, Antalya’nın tarihini anlattı durdu. Ayaklı bir kütüphane gibiydi.
Rahmetli Mustafa Yanık ile çok köklü dostlardı. Onların sohbetine bayılırdım. Ara ara tatlı tatlı atışırlardı. İkisinde de müthiş espri yeteneği vardı. Hani bazı insanlar için denir ya hayatımın anlamı diye gerçekten de Mustafa Yanık’ta, Remzi Tüfekçi’de benim hayatımın anlamlarıydı. Şimdi 3.5 ay ara ile ikisini de ebedi yolculuklarına uğurlamanın derin acısı ve üzüntüsü içindeyim. Tek tesellim her ikisinin de kendilerine yaraşır gerçekten muhteşem birer cenaze töreni ile uğurlanışları oldu. Onların bu toplumu, Karabük insanını ne kadar çok sevdiklerinin en yakın tanıklarından biri bendim ve bu toplumun da Valisinden en alttaki bireyine kadar ne kadar çok sevdiklerini cenaze törenlerinde gördüm, yaşadım. Mekanları cennet olsun… BRTV ailesi ve Karabük sizleri hiç unutmayacak.. Nur içinde yatın sevgili ağabeylerim, sevgili dostlarım….
Remzi Ağabey, boşluğu doldurulamayacak bir insandı. Aynen Mustafa Ağabey gibi..BRTV’nin, ailesinin, yakınlarının, sevenlerinin başı sağolsun. Bir yıldız daha kaydı.